Skoki okiem Kobiet: 2018

No komentarze

W końcu to na mnie przyszedł czas, żeby przedstawić Wam moje TOP10 piosenek. Nie ukrywam, że będzie to trudne zadanie, bo utworów jest pełno, a ja niestety muszę ograniczyć się tylko do dziesięciu. Jeśli chodzi o samą w sobie muzykę, to naprawdę nie wyobrażam sobie życia bez niej. Gdy jadę na uczelnię, czy idę do sklepu, który znajduje się 500 metrów od mojego domu, zawsze biorę słuchawki i włączam Spotify. Możecie się tam doszukać kawałków od heavy metalu, przez rock, po pop. Dziwne, prawda? Ale ja nie lubię się ograniczać i słucham wszystkiego co wpadnie mi w ucho. Żeby już nie przedłużać, zapraszam Was do zapoznania się z moimi top singlami. Może niektóre z nich będą oklepane ale to właśnie one grają dużą rolę w moim życiu. Zaczynajmy!

MIEJSCE 10. Crowd Supporters - Zakopiański styl

Piosenka może nie jest znana każdemu, ale ten kto był na konkursie Pucharu Świata w 2016 roku właśnie w Zakopanem, na pewno ją kojarzy. Mimo, że mróz dawał się we znaki, ~~bo nawet mając 5 par skarpetek (mówię poważnie!) i górskie buty, nie czułam stóp~~, to było to miłe wspomnienie, do którego chętnie wracam.

MIEJSCE 9. Eric Saade - Say it

Kiedy słucham tego utworu, przed oczami mam zawsze Thomasa Morgensterna i Gregora Schlierenzauera. Ktoś jakiś czas temu stworzył filmik z różnymi momentami z zawodów PŚ, które dotyczyły właśnie tych skoczków i ich przyjaźni, relacji. Za każdym razem się wzruszam, gdy tylko to słyszę.

MIEJSCE 8. Patrycja Markowska, Grzegorz Skawiński,

Katarzyna Wilk, Piotr Cugowski - Skaczemy dla Ciebie

Ten singel stworzyła czwórka polskich artystów w hołdzie naszemu "Orłowi z Wisły". Domyślam się, że dla niektórych, czasy Adama Małysza to czasy odległe. Nie ukrywam, że poniekąd dla mnie też, bo gdy małyszomania sięgała zenitu, ja byłam bardzo mała i nie pamiętam konkursów z tego okresu, a kiedy już wkraczałam coraz bardziej w ten cały świat skoków, Małysz był u kresu swojej kariery. Jednak bardzo chętnie wracam do tego i wsłuchuję się w tekst, który jest podziękowaniem dla obecnego dyrektora koordynatora ds. skoków narciarskich i kombinacji norweskiej.

MIEJSCE 7. Miriami - Sexualna

Tak tak, dobrze widzicie. Sexualna. Od aftera 2017 tak mi się wkręciła, że pobrałam ją na Spotify i słuchałam jej w tracie powrotu z Wisły do Łodzi. Mam z nią same dobre wspomnienia, a w szczególności kojarzy mi się z jedną osobą. Także stwierdziłam, że nie powinno jej zabraknąć w tym zestawieniu.

MIEJSCE 6. Filatov & Karas - Time won't wait

Kolejna piosenka z cyklu afterparty Wisła 2017. Tak się przy niej dobrze bawiłam razem ze wspaniałymi ludźmi, że gdy tylko o niej pomyślę, od razu nasuwa mi się taki łańcuszek skojarzeń: skoki narciarskie ---> Wisła 2017 ---> afterparty ---> cudowni ludzie.

MIEJSCE 5. Imagine Dragons - Thunder

Postawmy sprawę jasno. Pewnie wielu z Was nie słyszy w tym utworze słowa "Thunder", a bardzo dobrze znane nazwisko "Tande". Nie jesteście sami. Jak tylko słyszę początek tej piosenki, wiem już, że będę śpiewać "TANDE, FEEL THE TANDE". Nawet moja mama sama się mnie pytała czemu ten zespół ułożył kompozycję o Danielu Andre-Tande... ~~Nie wnikam mamo.~~

MIEJSCE 4. Katastrofe ft. Alexander Rybak - Typisk Norsk

Kolejne nagranie, które kojarzy mi się z Tande. 24 stycznia 2016 roku na konkursie w Zakopanem, gdy Daniel oddawał swój skok, organizatorzy puścili ten hit. Byłam wtedy tam z moją przyjaciółką. Przeżycia były niezapomniane, a ja w końcu zrobiłam sobie zdjęcie ze swoim norweskim idolem, który tego dnia obchodził swoje urodziny.

MIEJSCE 3. C-Bool - DJ is your second name

DJ is your second name i w głowie znowu mam afterparty Wisła 2017. Piosenka jest dość ważna, bo przywołuje wspomnienia związane nie tylko z imprezą ale i z jedną osobą. Jest jedną z najczęściej odtwarzanych na mojej playliście w Spotify.

MIEJSCE 2. Leo Aberer - Jump Down Deep

No to nic innego jak conajmniej ballada austriackich skoków. Tak wpada w ucho i tak dobrze się tego słucha, że nie mogłam nie uwzględnić tego w moich TOP10. Moim zdaniem furorę nie robi tylko to, że skoczkowie śpiewają ale również to, że teledysk jest z ich udziałem.

MIEJSCE 1. Akcent - Kylie

Absolutny faworyt, który bije na głowę wszystkie inne utwory. Powiedziałabym, że to jest hymn imprez skokowych. Przy tym można tak poszaleć i pośpiewać! (to przede wszystkim). Nikt nie patrzy na to czy fałszujesz czy nie, ważne, żeby się dobrze bawić; a piosenka tak wchodzi do głowy, że nawet po afterparty podśpiewywałam ją na śniadaniu.

To już niestety koniec mojego zestawienia. Mam nadzieję, że spodobały Wam się utwory, które Wam zaprezentowałam i może któreś spodobają się Wam na tyle, że również umieścicie je na swojej playliście.

*Wisienka na torcie*

Jednak nie byłabym sobą, (~~gdy byłabym inna)~~ gdybym nie poświęciła trochę uwagi czterem innym piosenkom:

➡️ Sławomir - Miłość w Zakopanem - hit hit i jeszcze raz hit tegorocznego PŚ i PK w Zakopanem.

➡️ One Direction - No control - no bo w sumie na skoki jedziesz się odprężyć i po co Ci kontrola nad wszystkim?

➡️ Shakira - Me Énamore - do zakochania, piosenka również z ubiegłorocznego afterparty w Wiśle

➡️ Pitbull - Hotel Room Service - jeśli chodzi o ten singiel to moje jedyne skojarzenie dotyczy pewnego skoczka

No komentarze

fot:. facebook.com/sjteamfinland

Każdy wie, że w Finlandii skoki przestały odgrywać tak znaczącą rolę. Wszystko przez spadek formy zawodników oraz słabe szkolenie młodych. W tym roku Fińska Federacja Narciarska postanowiła wkroczyć do akcji i pomóc skoczkom wrócić na szczyt. Najpierw pozyskali nowego konsultanta kadry, którym został Mika Kojonkoski, teraz sponsora oraz zaczęli współpracę z ośrodkami naukowymi. Fińskie skoki zostały wzięte pod uwagę w programie dofinansowania zimowych dyscyplin przez Fińskich Komitet Olimpijski. Niestety dostaną oni tylko niewielką kwotę, z której nie zrobią większego pożytku. Jednak najważniejszy jest sam fakt, że jeszcze o nich pamiętają i nie skreślają ich szans na powrót na szczyt. Kolejną ważną informacją jest pozyskanie udobruchanie poważnego sponsora, którym została firma Modeo zajmująca się dekorowaniem wnętrz. Podpisali umowę na dwa lata z możliwością przedłużenia jej o kolejne dwa. Trener Hakola udzielił informacji na temat współpracy z zawodnikami. Zwiększył każdemu z nich obciążenia treningowe oraz położył duży nacisk na jakość skoków. Wszyscy mają na swoim koncie teraz 120-150 skoków, co oznacza większą liczbę niż rok temu o tej porze. Do zimy chce osiągnąć ich około tysiąc. Kostiumy dla reprezentacji będzie w dalszym ciągu dostarczał Janne Ahonen, a kwestie sprzętowe będą konsultowane z Instytutem Technologii w Helsinkach, ale to nie koniec! Reprezentacja Finlandii rozpoczęła również współpracę z Uniwersytetem w Jyväskylä, żeby poprawić aerodynamikę u zawodników podczas skoku. Z tą uczelnią wyższą Finowie już kiedyś pracowali i wtedy ich popisowym numerem była nieskazitelna technika. Przez tę współpracę trener chce uzyskać dla każdego ze swoich podopiecznych optymalną sylwetkę w locie.

Mika Kojonkoski również wypowiedział się na temat swojej roli w zespole: - Chcę przekazać chłopakom z drużyny narodowej swoją wiedzę i doświadczenie. Moja rola będzie polegała na sugerowaniu nowych pomysłów i szukaniu rozwiązań, które mają podnieść poziom drużyny. Celem naszej pracy jest też to, by nasi skoczkowie mieli możliwość trenowania w tak samo dobrych warunkach, jak najsilniejsze reprezentacje. Moim zadaniem będzie też wspieranie młodych zawodników, którzy w przyszłości mają stanowić o sile fińskich skoków, przez zapewnienie im pomocy merytorycznej i jak najlepszych warunków do rozwoju.

Źródło: Fondoitalia.it, Iltalehti.fi, facebook.com/sjteamfinland

No komentarze

Dzisiejszym bohaterem naszego cyklu jest Fredrik Bjerkeengen - zawodnik pochodzący z Norwegii. Skoczek jest bliżej znany kibicom jako "Bjerkizz", tak też sam siebie nazywa. Jego wygląd idealnie komponuje się z innym pseudonimem, który sobie nadał - "Latający wiking". Norwega częściej można oglądać w Pucharze Kontynentalnym, mamy jednak wielką nadzieję, że wkrótce się to zmieni. Zapraszamy na rozmowę z niezwykle sympatycznym zawodnikiem - Fredrikiem Bjerkeengenem!

Natalia: Co skłoniło Cię do rozpoczęcia kariery jako skoczek narciarski?

Fredrik: Moi ojciec i dziadek byli skoczkami narciarskimi, więc wydaje mi się, że urodziłem się z nartami.

N: Kto jest twoją ikoną w skokach narciarskich? Na kim chciałbyś się wzorować i dlaczego?

F: Gdy byłem mały moim idolem był Kazuyoshi Funaki – miał wspaniałą pozycję w locie i zawsze był radosny.

N: Jaka rzecz, poza skokami narciarskimi, jest twoją pasją i dlaczego właśnie ona cię tak zainteresowała?

F: Moją pasją, oprócz skoków narciarskich, są samochody. Najbardziej lubię detailing, ponieważ potrzebujesz w nim dużo cierpliwości, aby uzyskać rezultaty. Z kolei chłopak mojej siostry uwielbia drifting z powodu dużej ilości adrenaliny.

N: Który konkurs z całej twojej kariery wybrałbyś jako ten najważniejszy, ten, który zapadł ci najbardziej w pamięć?

F: Konkurs w Harrachovie w sezonie 2013/14. Zdobyłem wtedy pierwsze punkty Pucharu Świata. Oprócz tego były to loty, które zawsze są wspaniałe.

N: Jak oceniasz sezon 2017/18? Wypełniłeś wszystkie swoje założenia?

F: Sezon 2017/18 był dla mnie dość ciężki, mimo, że lato miałem najlepsze od dłuższego czasu, ponieważ zająłem 15. i 25. miejsce podczas LGP w Hinterzarten. Zimą zaliczyłem kilka dobrych startów – np. w Mistrzostwach Norwegii byłem 9. na normalnej, a 7. na dużej skoczni. Oprócz tego jestem całkiem zadowolony z zakończenia sezonu PK w Zakopanem, gdzie byłem 10.

N: Nowy sezon to też nowe cele, jakie postawiłeś przed sobą na ten najbliższy 2018/19, co jeszcze możesz osiągnąć?

F: Mam postawiony cel, ale myślę, że zachowam go dla siebie, żeby nie wywierać na sobie niepotrzebnej presji z zewnątrz.

N: Gdzie widzisz siebie za 10 lat? Planujesz kontynuować karierę skoczka, a może chcesz zająć się czymś innym?

F: Za 10 lat będę już prawie czterdziestolatkiem, więc mam nadzieję, że w końcu dorosnę. ;) Skupię się wtedy w 100% na pracy, domu, będę miał świetny samochód do jazdy na co dzień, poślubię moją piękną dziewczynę i będziemy żyć naszym snem. Ale na pewno wezmę udział w IMC [International Master Competition - dopisek Redakcji]. Muszę. Także powrót jest już zaplanowany.

N: Jaka panuje u was w drużynie atmosfera? Z kim jesteś w najbliżej?

F: W tym roku jestem nowy w drużynie, więc pojawiło się dla mnie wiele nowych twarzy. Trenera Stiga Mortena Fredheima znałem już dobrze wcześniej. Ogółem trzymam się ze wszystkimi, większość z chłopaków jest mi znana, także myślę, że w tym sezonie skopiemy innym tyłki.

N: Czy zmiany w kalendarzach, zmiany miejsc i skoczni na których skaczecie, wpływają jakoś na przebieg sezonu, czy nie ma to większego znaczenia?

F: W zasadzie to nie ma większego znaczenia, ale oczywiście każdy ma swoją ulubioną skocznię. Niby każdy obiekt jest podobny, ale w rzeczywistości bardzo się one różnią.

N: Czy uważasz, że współpraca z trenerem dobrze się układa?

F: 8 maja rozpocząłem współpracę z nowym trenerem, wszystko sobie zaplanowaliśmy. On bardzo wierzy we mnie i w mój potencjał. Dzięki temu ja mam nadzieję, że to będzie sezon, w którym się podniosę. Jak dotąd fizycznie tego lata czuję się lepiej niż zimą, pierwsze testy wyglądają naprawdę nieźle. Ciężko pracuję nad techniką, przez co skoki są dobre. Cały czas wprowadzam małe poprawki, bez ostrych zmian. Spieszę się powoli. :)

N: Dziękuję bardzo za rozmowę i poświęcony czas!

źródło: informacja własna

No komentarze

Pewnie wielu z Was zastanawia się: o co tak naprawdę chodzi w tych skokach? Na jakiej podstawie zawodnicy mają prawo startu? Czemu skoczek, którego pierwszy raz widzę w telewizji, czy na żywo, dostał powołanie na zawody?

www.newsweek.pl

Ogólnie w konkursach Pucharu Świata prawo do startu mają zawodnicy, którzy punktowali w PŚ i w zawodach LGP, a także punktowali w Pucharze Kontynentalnym (w obecnym sezonie lub w poprzednim). Jednak na ten start mają wpływ poszczególne czynniki. Postanowiłam więc, że wykażę je w punktach, dzięki czemu przejrzyściej będzie widać, czym uwarunkowane jest wzięcie udziału w konkursie Pucharu Świata:

1. Kombinezon, narty, wiązania, buty, gogle, kask, rękawiczki - ogólnie cały strój.

Kombinezon - To przede wszystkim fundament startu skoczka. Bez niego ani rusz. Musi on być lekki, najlepiej, żeby nie przekraczał 5 mm grubości. Dzięki jego właściwościom, poprawia aerodynamikę lotu poprzez zatrzymanie powietrza. Jego rozmiar jest regulowany wg szczegółowych przepisów.
Narty - nie są to takie zwykłe narty, na których może jeździć dosłownie każdy. Te do skoków nie mogą przekraczać 145% wzrostu zawodnika. Muszą mieć 11,5 cm w górnej części, 10,5 cm przy wiązaniach, a ich minimalna waga to 10g / cm.

Wiązania - najlepsze są te, które odpinają się w czasie upadku. Dzięki temu zabiegowi ryzyko kontuzji u zawodnika jest mniejsze.

Buty - powinny być wytrzymałe, skórzane i przede wszystkim dopasowujące się do stóp.

Gogle, kask, rękawiczki - o tym również nie można zapomnieć.

2. Trening

Wymaga dużo cierpliwości, siły, wytrzymałości. Skoczek nie tylko ćwiczy na skoczni, ale i na siłowni. Wielu z nich musi pracować latami, żeby stać się coraz to lepszym. A wiadomo, że bez treningu nie ma kwalifikacji, a bez nich startu w PŚ - taka trochę transakcja wiązana.

3. Kwalifikacje

Do ubiegłego sezonu kwalifikować się nie musieli najlepsi zawodnicy czołowej "10" Pucharu Świata. Teraz jednak to się zmieniło i są one obowiązkowe dla wszystkich. Niektórzy uważają, że to dobrze, bo każdy ma równe szanse, a drudzy są przeciwni i woleliby stare zasady. Jednak decyzja FIS jest niepodważalna i stety niestety trzeba się do niej ustosunkować.

4. Belka startowa

Uczestnicy zawodów siadają na niej i to z niej oddają skok. Po zapaleniu się zielonego światła mają 10 sekund na oddanie skoku. Jeśli warunki atmosferyczne są złe, trener nie puszcza zawodnika i ten musi opuścić belkę. Belka ta może być zmieniana w zależności od decyzji jury. Jeśli jest ona podwyższana - zawodnicy mają odejmowane punkty, a jeżeli obniżana - dodawane. Również trener może zarządzić przemieszczenie belki dla swojego podopiecznego. Po jego skoku wraca ona na swoje miejsce. Od niedawna, siedząc na belce, nie można również dotknąć części ciała poniżej pasa. Grozi to zdyskwalifikowaniem. Nie można już więc zobaczyć skoczka klepiącego się po udach przed startem, co było charakterystycznym zachowaniem dla Morgensterna.

Reasumując, jeśli skoczek spełni wszystkie kryteria tj. jego ekwipunek będzie odpowiadał przepisom, na treningu zacznie osiągać dobre skoki, dostanie się do kwalifikacji i przebrnie przez nie bezproblemowo - start w zawodach Pucharu Świata ma w kieszeni.

źródło: www.wikipedia.org / www.berkutschi.com / www.4f.com / informacja własna

No komentarze

Dziś przychodzimy do Was razem z wywiadem z bardzo sympatycznym i utalentowanym zawodnikiem. 27-letni skoczek, o którym mówimy walczy o najwyższe miejsca jak rekin, posiada dwóch braci, uwielbia grać w golfa i jest przyjacielem Stefana Krafta. Tym razem na parę pytań postanowił odpowiedzieć nam Michael Hayboeck.

Tysia: Co skłoniło Cię do zaczęcia kariery jako skoczek narciarski?

Michael: Skoki zawsze były czymś, co lubiłem oglądać w telewizji. Andi (przyp. red. Andreas) Goldberger był skoczkiem, którego najbardziej lubiłem oglądać - był idolem. Skoki narciarskie były dla mnie podobne do latania - dlatego oglądałem je w telewizji. Mój starszy brat też był skoczkiem i powiedział mi, jak to jest skakać, więc zacząłem próbować i bardzo mi się to podobało od samego początku - tak jak podoba mi się dziś.

T: Kto jest Twoją ikoną w skokach narciarskich? Na kim chciałbyś się wzorować i dlaczego?

M: Jestem całkiem pewny, że Andreas Goldberger. Oglądałem go w telewizji jako dziecko, był on moim idolem i również powodem (oczywiście poza moim bratem) przez który zacząłem skakać. Obserwowałem Andreasa Goldberger’a, kiedy zdobył swój złoty medal na mistrzostwach świata w lotach narciarskich - to było dla mnie fascynujące.

T:Jaka rzecz, poza skokami narciarskimi, jest Twoją pasją i dlaczego właśnie ona Cię tak zainteresowała?

M: Latanie jest moją pasją. Uwielbiam wziąć mały samolot i wykonać kilka rund wysoko w powietrzu. Mam licencję pilota prywatnego i staram się w trakcie wakacji latać tak często jak tylko mogę. Latanie samolotem przypomina mi skoki narciarskie i oznacza dla mnie wolność. Dlatego tak bardzo je lubię, poza tym uwielbiam również grać w golfa.

T: Który konkurs z całej Twojej kariery wybrałbyś jako ten najważniejszy, ten który zapadł Ci najbardziej w pamięć?

M: Jedną z najważniejszych chwil w mojej karierze, która najbardziej zapadła mi w pamięć był z pewnością Turniej Czterech Skoczni w sezonie 2014/15. Podczas ostatniego konkursu w Bischofshofen wygrałem moje pierwsze zawody Pucharu Świata, ale to nie była zwykła wygrana, ponieważ zrobiłem to w moim kraju, byli wtedy przy mnie moi kibice, moja rodzina, przyjaciele. To było niesamowite. Tego samego dnia mój współlokator i przyjaciel Stefan Kraft wygrał cały Turniej Czterech Skoczni. Był to niezwykły dzień w mojej karierze.

T:Jak oceniasz sezon 2017/18? Wypełniłeś wszystkie swoje założenia?

M: Sezon 2017/18 był dla mnie jednym z trudniejszych, nie zaczął się zgodnie z planem. Złapałem kontuzję podczas zgrupowania na Cyprze, przez co zmieniły się końcowe przygotowania i były one trudniejsze z powodu urazu kostki. Również w zimie musiałem ciężko walczyć, by wykonać optymalne skoki. Nie poszło „zupełnie sam”, ciężko było mi wyczuć skocznię itd. Jednak z kolejnymi skokami w sezonie stawałem się coraz lepszy i choć na igrzyskach olimpijskich nie udało mi się zdobyć medalu, to zrobiłem wszystko co mogłem i był to mój najlepszy wynik w sezonie, co już mnie uszczęśliwiło. Cele na pewno były wyższe, ale nadchodzi nowy sezon, postaram się przygotować lepiej i ciężko pracować, by zdobywać wyższe miejsca.

T: Nowy sezon to też nowe cele, jakie postawiłeś przed sobą na ten najbliższy 2018/19, co jeszcze możesz osiągnąć?

M: Założyłem sobie parę celów. Mistrzostwa Świata 2019 w domu, w Seefeld są dla mnie bardzo ważne, a wiem, że wszystko jest możliwe. Ciężko pracuję i wierzę w to. Ostatni krok przyniósł mi dodatkową cechę w mojej osobowości - spróbuję wykorzystać doświadczenia z poprzedniego sezonu podczas nachodzącego.

T:Gdzie widzisz siebie za 10 lat? Planujesz kontynuować karierę skoczka, a może chcesz zająć się czymś innym?

M: Bardzo ciężko powiedzieć jest co będę robił za dziesięć lat. Gdybym był Noriakim Kasaim odpowiedź byłaby bardzo prosta ;) (dop.aut. emotka od Michaela), ale na ten moment trudno mi powiedzieć. To zawsze zależy od wielu rzeczy, m.in. od zdrowia. Skoki narciarskie są dla mnie wszystkim, więc będę skakał tak długo, jak długo będą mi sprawiać przyjemność.

T:Jaka panuje u was w drużynie atmosfera? Z kim jesteś w najbliżej?

M: Atmosfera w drużynie jest naprawdę bardzo dobra. Wszyscy mamy ze sobą bardzo dobry kontakt, co jest bardzo ważne, dlatego o to dbamy. Każdy zna każdego bardzo dobrze, a wspólne podróżowanie w trakcie Pucharu Świata przez tyle lat jest niesamowitą przygodą. Najbliżej jestem z Stefanem Kraftem, bez żadnych wątpliwości. Był on moim współlokatorem przez wiele lat. Jesteśmy razem również w instytucji JumpAndReach, oraz spędzamy razem swój wolny czas, potrafimy rozmawiać na wszystkie tematy.

T:Czy zmiany w kalendarzach, zmiany miejsc i skoczni na których skaczecie, wpływają jakoś na przebieg sezonu, czy nie ma to większego znaczenia?

M: na pewno zawsze jest taki czas w roku, gdzie kalendarz jest bardzo ciasny i trudny dla głowy i ciała, ale to są skoki narciarskie. Jesteśmy bardzo dobrze zorganizowani, więc niektóre zmiany nie wpływają na treningi ani na sezon. Zawsze dobrze jest mieć plan, ale jeśli są to małe rotacje, nie obchodzi mnie to.

T: Co sądzisz o zmianie trenera? Jak ocenisz współpracę z nim?

M: Myślę, że Andi (przyp.red. Andreas Felder) jest dobrym trenerem. W tej chwili nie wiem o nim tak dużo, by móc go szerzej ocenić. Jednak wiemy, że Andreas ma czystą opinię i prostą drogę w jego planach dotyczących naszej drużyny, ale pomimo jego prostego i jasnego sposobu, Andreas jest zawsze bardzo otwarty dla swoich sportowców, co bardzo doceniamy. Jestem więc pewien, że współpraca z Andreasem będzie bardzo dobra.

T:Jak wpłynęło na Ciebie przeniesienie z kadry narodowej do kadry A?

M:Aktualnie to nie wpłynęło na mnie bardzo. Klasyfikacja została stworzona jako schemat i na bazie naszych wyników w Letnim Grand Prix i Pucharze Świata. Nie miałem wystarczająco punktów by znaleźć się w kadrze narodowej - to prawda. Jednak na przykład to nie wpłynęło na moją codzienną treningową rutynę. Nadal trenuję w tej samej grupie co Krafti (przyp.red. Stefan Kraft), więc bycie w kadrze A, a nie w narodowej nie wpływa zbytnio na moje przygotowanie do następnego sezonu.

Dziękujemy za poświęcony czas!

No komentarze

Dziś rozpoczynamy nowy cykl, który będzie przybliżał najlepszych skoczków w historii danych zawodów. Na pierwszy ogień idzie Letnie Grand Prix ze względu na to, że kolejna edycja już za nieco ponad miesiąc.

Zacznijmy od kilku podstawowych informacji. Letnie Grand Prix w skokach narciarskich rozgrywane jest od 1994 roku. W dwóch pierwszych sezonach LGP obowiązywała punktacja podobna do tej z Turnieju Czterech Skoczni, czyli sumowano punkty za pojedyncze skoki. Od roku 1996 obowiązują zasady punktacji z Pucharu Świata. Zawodnicy rozpędzają się na rozbiegu po porcelanowych torach, a lądują na igelicie pokrywającym zeskok.

Do 2017 roku włącznie rozegrano 24 edycje LGP, w których triumfowało 19 skoczków z ośmiu krajów:

Austria - 6 razy (4 skoczków)
Japonia - 5 razy (4 skoczków)
Polska - 5 razy (3 skoczków)
Niemcy - 3 razy (3 skoczków)
Finlandia - 2 razy (2 skoczków)
Szwajcaria - 1 raz (1 skoczek)
Słowenia - 1 raz (1 skoczek)
Czechy - 1 raz (1 skoczek)

Andreas Goldberger w 1994 był trzeci, rok później wygrał. To samo Ari-Pekka Nikkola w 1995 i 1996, Masahiko Harada w 1996 i 1997, Janne Ahonen w 1999 i 2000, Gregor Schlierenzauer w 2007 i 2008.

Skoro mówimy dziś o najlepszych w historii LGP, to wypadałoby przytoczyć statystykę "NAJ":

Najwięcej zwycięstw w Letnim Grand Prix odnieśli Adam Małysz i Thomas Morgenstern, którzy wygrali po 3 razy.
Najwięcej zwycięstw w konkursach Letniego Grand Prix należy do Adama Małysza i Gregora Schlierenzauera - po 13 razy.
Najwięcej razy na podium Letniego Grand Prix stał Adam Małysz, bo aż 6 razy.
Najwięcej razy na podium w konkursach Letniego Grand Prix stał Adam Małysz - 28 razy.

fot. redbull.com

fot. actionsportsconnection.com

Teraz czas na tych, którym wygranie Letniego Grand Prix pomogło w odnoszeniu sukcesów również zimą:

Andreas Goldberger (wygrał w 1995 roku wygrywając później PŚ, PŚ w lotach, zajął również 2. miejsce w Turnieju Czterech Skoczni oraz wygrywając Puchar KOP)
Masahiko Harada (najpierw wygrał w 1997 roku, a w sezonie zimowym zdobył indywidualnie brązowy medal na ZIO w Nagano na skoczni dużej; drugi raz wygrał rok później, by następnie w sezonie zimowym na MŚ w Ramsau zdobyć brąz na skoczni normalnej)
Sven Hannawald (wygrał w 1999 roku, następnie w sezonie zimowym wygrał PŚ w lotach narciarskich, MŚ w lotach narciarskich, Turniej Nordycki i Puchar KOP)
Janne Ahonen (wygrał w 2000 roku, by później w sezonie zimowym zdobyć brązowy medal na MŚ w Lahti na skoczni dużej oraz zająć drugie miejsce w Turnieju Czterech Skoczni)
Adam Małysz (zwyciężył w 2001 roku, następnie w sezonie zimowym 2001/2002 zdobyć srebro (na skoczni dużej) i brąz (na skoczni normalnej) na ZIO w Salt Lake City; następnie wygrał w 2004 oraz w 2006, gdzie po wygranej w 2006 w sezonie zimowym 2006/2007 zdobył Kryształową Kulę za wygranie Pucharu Świata, Małą Kryształową Kulę za wygranie Pucharu Świata w lotach narciarskich, złoty medal na MŚ w Sapporo na skoczni normalnej, drugie miejsce w Turnieju Czterech Skoczni oraz wygrał Turniej Nordycki)
Jakub Janda (wygrał w 2005 roku, następnie wygrał Puchar Świata i Turniej Czterech Skoczni w sezonie zimowym 2005/2006)
Thomas Morgernstern (wygrał w 2003, następnie w 2007. Po wygranej w 2007 roku w sezonie zimowym 2007/2008 wygrał Puchar Świata i zajął drugie miejsce w Turnieju Czterech Skoczni. Trzeci raz wygrał w 2011, a później, w sezonie zimowym uplasował się na drugim miejscu w Turnieju Czterech skoczni)
Gregor Schlierenzauer (zwyciężył w 2008 roku, następnie wygrał Puchar Świata, Puchar Świata w lotach narciarskich, Mistrzostwa Świata w lotach narciarskich i Turniej Nordycki)
Simon Ammann (wygrał w 2009 roku, następnie w sezonie zimowym 2009/2010 wygrał Kryształową Kulę, oba konkursy na ZIO w Vancouver, Mistrzostwa Świata w lotach narciarskich w Planicy,Turniej Nordycki oraz zajął 3. miejsce w Pucharze Świata w lotach narciarskich)

Teraz mam dla Was kilka ciekawostek. Czy wiedzieliście o wszystkich?

Masahiko Harada jest jak do tej pory jedynym skoczkiem, który wygrał Letnie Grand Prix dwa razy z rzędu.
Tylko dwóch skoczków stało na wszystkich trzech stopniach podium w cyklu Letniego Grand Prix. Byli to Ari-Pekka Nikkola (wygrał w 1996, był drugi w 1994 i trzeci w 1995) i Andreas Goldberger (wygrał w 1995, był drugi w 1999 i 2001 oraz trzeci w 1994).
W całej historii Letniego Grand Prix żaden skoczek z Norwegii nie wygrał całego cyklu.
Obecny trener polskich skoczków narciarskich, Stefan Horngacher raz stał na podium całego cyklu Letniego Grand Prix. Było to w 2001 roku, kiedy to zwyciężył Adam Małysz.

Reasumując, trudno wybrać jednego najlepszego skoczka w historii Letniego Grand Prix. Każdy z przytoczonych przeze mnie skoczków odniósł bardzo duży sukces jeśli chodzi o te zawody. Patrząc jednak na statystyki, wydaje mi się, że Adam Małysz jest najlepszym w historii Letniego Grand Prix.

fot. redbull.com

A jakie jest Wasze zdanie?

Źródło: wikipedia.org / informacja własna

No komentarze

Dziś przyszedł ten moment, kiedy to ja mam stworzyć listę dziesięciu piosenek, które kojarzą mi się ze skokami narciarskimi. To zadanie jest ekstremalnie trudne, bo piosenek, z którymi mam "skoczne" wspomnienia, jest tak wiele, że nawet nie mogłabym ich zliczyć. Piosenki, które znalazły się na tej liście są dla mnie w jakiś sposób ważne, jednak niektórych z nich słucham wyłącznie raz (lub maksymalnie kilka razy) w roku, oczywiście w okresie skoków.

Nie przedłużając, zaczynajmy!

Miejsce 10. - Enej "Skrzydlate ręce"

Enej jest zespołem, którego piosenki bardzo często rozbrzmiewają w Wiśle i w Zakopanem. Ja mam do tego zespołu ogromny sentyment, ponieważ bardzo im kibicowałam w MBTM, zatem znam ich od kiedy zaczęli zyskiwać swą popularność. Przez tyle lat stworzyli wiele świetnych piosenek, jednak ta chyba na zawsze pozostanie moją ulubioną. Poza tym bardzo kojarzy mi się z 2014 rokiem, kiedy to namiętnie jej słuchałam podczas konkursów PŚ i IO.

Miejsce 9. - Akcent "Kylie"

Jeżeli ktoś zapyta mnie o piosenkę, która najbardziej kojarzy mi się z moim dzieciństwem, to ta piosenka będzie na pewno w TOP5. Mając może 10 lat słuchałam jej z koleżankami prawie non stop na zmianę z Eksplołżyn. Później jakoś o niej zapomniałam i pewnie by jej tu nie było, gdyby nie fakt, że piosenkę tę przypomniała mi pewna osoba w dwa lata temu i teraz kojarzy mi się już nie tylko z moim dzieciństwem, ale także z LGP 2016 i całym sezonem zimowym 2016/2017.

Miejsce 8. - Basshunter "Botem Anna"

Druga piosenka, która jest integralną częścią mojego dzieciństwa, jednak z tą mam już zupełnie inne wspomnienia. Nie będę ukrywać, że troszkę kraszowałam Basshuntera ~~o matko kochana, ale wstyd.~~ Myślę, że właśnie dlatego znalazła się ona na mojej playliście. Ta piosenka to mój prywatny hit konkursów w Wiśle.

Miejsce 7. - "Party Maker"

Ja to tu po prostu zostawię.

Miejsce 6. - Taco Hemingway "Gdybyś nie istniała" (SzUsty Blend)

Żadna moja playlista nie może istnieć bez Imagine Dragons, Eda Sheerana i rapu. Jeszcze kilka lat temu byłam ogromną przeciwniczką rapu, ta muzyka wydawała mi się kompletnie bez przekazu, a sami raperzy to byli dla mnie bezmózgi rapujący o cyckach i hajsie. Postanowiłam jednak, że spróbuję przekonać się do rapu. I przepadłam. Od tamtego czasu rap jest w moim życiu, a niektórzy zagościli w moim serduszku, co jest dużym wyróżnieniem. Nie umieszczam tu żadnego oficjalnego singla, a blend, który od roku jest moim ulubionym blendem i wypchnął "Bezpowrotnie" na drugie miejsce. Żałuję bardzo, że tylko dziesięć piosenek może znaleźć się na tej liście, bo przez to nie mogę pokazać Wam większej ilości moich perełek.

Miejsce 5. - Akcent "Życie to są chwile"

Co to za playlista bez Zenka? Możecie się śmiać, ale jak Zenka Martyniuka uwielbiam i uważam, że jest absolutnie wspaniały! Dlaczego akurat ta piosenka? Ponieważ bardzo kojarzy mi się z moimi przechadzkami po Krupówkach ~~i z pewnym skoczkiem.~~

Miejsce 4. - Ed Sheeran "Sing"

Ed, miłości Ty moja. Chyba najtrudniej było mi wybrać jakąś piosenkę tego wykonawcy. Koniec końców wybrałam "Sing", bo jest to jedna z moich ulubionych, o ile w przypadku Eda tak się da, piosenek Eda. No, przynajmniej z tej płyty. Jeśli miałabym uzasadnić swój wybór, to muszę przyznać, że piosenka ta kojarzy mi się z Turniejem Czterech Skoczni 2015.

Miejsce 3. - The Chainsmokers ft. Coldpay "Something Like This"

Jedna z moich ulubionych piosenek ostatnich miesięcy. Słucham jej bardzo często i darzę tę piosenkę ogromną miłością. Dlaczego tak wysoko? Bo bardzo kojarzy mi się z pewną osobą, którą poznałam dzięki skokom.

Miejsce 2. - Imagine Dragons "Believer"

UWIELBIAM ten zespół, to po pierwsze. Po drugie, chyba wszystkie ich piosenki kojarzą mi się ze skokami. Czemu? Bo kocham zarówno skoki narciarskie, jak i dobrą muzykę, a w tym przypadku jest to oczywiste. Dlaczego nie "Thunder" , zapytacie. Ano dlatego, że "Thunder" jest chyba najmniej lubianą przeze mnie piosenką Imagine Dragons. "Believer" natomiast ubóstwiam od samego początku do samego końca i absolutnie wszystko w tej piosence mi się podoba. ~~Wybacz Tande.~~

Miejsce 1. - Leo Aberer ft. Skijumping Austria "Jump Down Deep"

Długo zastanawiałam się czy na mojej playliście umieścić kultowe Avseniki czy właśnie tę piosenkę. Dlaczego nie umieściłam obu piosenek? Ponieważ inne dziewczyny umieszczały już zarówno "Planicę", jak i "Jump Down Deep". Dla mnie obie te piosenki są najbardziej skocznymi piosenkami, bo jedna kojarzy mi się z jednymi z moich ulubionych konkursów, czyli tymi na Letalnicy, a druga jest wykonywana przez skoczków narciarskich jednej z moich ulubionych ekip. I dlatego to "Jump Down Deep" znalazło się na szczycie mojej listy. To chyba śpiewający (powiedzmy) Kraft i Hayboeck, albo grający na akordeonie Aschenwald.

Nie byłabym jednak sobą, gdybym nie przydzieliła "Honorable Mentions":

♦ Avseniki "Planica" - dla fanów skoków narciarskich to swego rodzaju hymn

♦ Sum 41 "In Too Deep" - bo moja skoczna lista nie może obyć się bez moich ukochanych zespołów z dzieciństwa, czyli Sum 41 i blink-182

♦ Long & Junior "Tańcz, tańcz, tańcz" - to, jak ogromny sentyment mam do tej piosenki i jak wiele wspomnień (nie tylko tych skocznych) się z nią wiąże jest wręcz niepojęte

♦ Quebonafide "C'est la Vie" - myślę, że równie dobrze mogłabym wybrać każdy inny kawałek z Egzotyki, ale jakoś "C'est la Vie" najbardziej kojarzy mi się z początkiem sezonu 2017/2018

♦ Masters "Bella" - wspomnienia związane z tym utworem są bardzo prywatne, ale musiałam ją tu umieścić w nadziei, że Wy także stworzycie z nią piękne skoczne wspomnienia

♦ Sławomir "Miłość w Zakopanem" - to jest hit i to będzie ogromny hit tegorocznego LGP (jak ja mogłam zapomnieć o umieszczeniu Go na mojej liście!?)

Mam nadzieję, że się Wam podobało. Do następnego!

No komentarze

Szukaj

Social Media

Odwiedziło nas

Odliczamy

Serie

Archiwum