Skoki okiem Kobiet: stycznia 2017

Witam was w 4 odcinku naszego programu „Skoki dla opornych”. Tym razem Wikipedia będzie malutkim dodatkiem, ponieważ grzbiet skoczni, zeskok, szpaler choinek oraz dojazd lub wybieg (jak kto woli) nie mają osobnej strony na tym portalu. Jedyną informację w skarbnicy internetowej wiedzy znajdziemy w opisie budowy skoczni narciarskiej i jest ona naprawdę krótka. No cóż, mówi się trudno i płynie się dalej jakby to powiedziała rybka Dory. Może dzięki temu uda mi się to lepiej wam wytłumaczyć.

Dla mnie grzbiet skoczni brzmi śmiesznie, dlatego częściej używam słowa bula, chociaż ta nazwa też nie jest jakoś bardzo pomysłowa. Obydwie formy są jednak dopuszczalne w świecie skoków narciarskich. A co to takiego jest? Miejsce pomiędzy rozbiegiem a zeskokiem. Jak sama nazwa mówi GRZBIET, czyli plecy naszej skoczni. Często również komentatorzy nazywają ją w połączeniu z zeskokiem – językiem, chociaż dla mnie przypomina bardziej zgarbione plecy. Zazwyczaj skoczkowie przelatują nad nimi, nie drażniąc ich, ale zdarzają się wyjątki, gdy zawodnik przejedzie przez próg bez odbicia, albo za wysoko się z niego wybije. Wówczas ląduje on na naszej buli albo tuż za. Jako że sędziowie nie lubią patrzeć na krzywdę innych, bardzo srogo za to karzą w postaci not.

Zaraz za nią jak już mówiłam, znajduję się miejsce, w którym przeważnie lądują skoczkowie. Profesjonalnie nazywamy ten element zeskokiem. Ma on nachylenie 45 stopni, a wyglądem przypomina mi zjeżdżalnię z dzieciństwa.

Między zeskokiem a kolejnym elementem występuje coś, co większość ludzi weźmie pewnie za dekorację skoczni, a jest to szpaler choinek, bądź w przypadku igelitowych pokryć biała linia. Do tego miejsca zawodnik nie może zaliczyć upadku, bo inaczej będą mu odejmowane punkty za lądowanie. Linia stworzona z tych małych choineczek oznacza też linię kończącą odjazd.

Przy kolejnej części skoczni również dopuszczalne są dwie nazwy, wybieg i dojazd. Jest to teren, na którym zawodnicy wyhamowują po wylądowaniu, a następnie wypinają narty i robią głupie miny do kamery. Skoczkowie po pięknym lądowaniu mogą pokazać na wybiegu, jak wspaniale jeżdżą na nartach, zanim dojadą do wyznaczonego miejsca. Najważniejsze jest tu jednak hamowanie, bo bez niego można z dużą prędkością uderzyć w bandy reklamowe, ałć. Dlatego na niektórych skoczniach możemy zobaczyć przeciwstoki. Oznacza to, że zawodnicy po wylądowaniu muszą podjechać pod górę, przez co nie rozwijają dużych prędkości, chociaż niektórzy nie są w stanie dojechać i wtedy można się pośmiać. Taki przeciwstok możemy zobaczyć m.in. na skoczni im. Adama Małysza w Wiśle albo Bergisel w Innsbrucku czy też na naszym kolejnym przystanku w ten weekend, czyli na mamuciej skoczni Heini-Klopfer-Skiflugschanze w Oberstdorfie. Może i delikatny, ale też jest.

Mam nadzieję, że chociaż trochę zrozumieliście, co chcę wam przekazać i zobrazowaliście sobie te elementy na skoczni. W końcu jak usłyszycie od swoich ukochanych komentatorów słowo bula czy coś innego będziecie wiedziały, co to jest, a nie patrzyły w telewizor z wyrazem twarzy „niech Pan wytłumaczy co to bula”.

~Julia

No komentarze

92 komentarze

Kolejny tydzień minął i ja nawet nie wiem kiedy. Szok po Zakopanem zaczął powoli opuszczać moją głowę, tak samo choroba po wyjeździe, a tu już zawody w Willingen. Oglądałam je z bólem nie tylko gardła, ale też serca, bo dotarło do mnie, że kolejne zawody w Polsce dopiero w marcu (PK w Zakopanem, dla niezorientowanych). Nie roztkliwiając się za bardzo nad okropnym losem zapraszam na TOP 10 wydarzeń minionego tygodnia!

10. Remix Marsza Radetzky'ego

Przy skokach Austriaków już nie słyszeliśmy wesołego „Jump Down Deep”. A szkoda, bo nowoczesna wersja Marsza Radetzky'ego raczej dobrym pomysłem nie była. Moje uszy krwawiły przy każdej jej dźwięku, a starszy ze Straussów(tak, było ich więcej niż jeden) dotąd się w grobie przewraca. Na skoczni zostawmy klasykę w spokoju i powróćmy do bełkoczącego Fettnera.

9. Reakcja Markusa Eisenbichlera na trzecie miejsce w drużynówce

Uwaga! Nie mylić- Eisenbichler zły za trzecie miejsce, a Eisenbichler zły, bo wygrali Polacy. To znaczna różnica, bo może i Polakom pogratulował, zachowując się w tym aspekcie honorowo, ale jego zachowanie nie wskazywało na to, żeby miejsce Niemiec na najniższym stopniu podium go cieszyło. Wręcz bardzo wyraźnie manifestował swoją złość, niezadowolenie i więcej negatywnych emocji. Przydałaby się tu Magda Gessler i jej kolorowe pomysł na odgonienie złej atmosfery.

8. Markus wybawiciel

Wciąż pozostajemy przy reprezentancie Niemiec, bo w ten weekend przeszedł samego siebie. Jeżeli ktoś jeszcze nie widział jak 'ratował' Wellisia w niedzielę to polecam zobaczyć. Nie dość, że Eisenbichler porywa tłumy swoim szczękościskiem i jego rozluźnianiem przed każdym skokiem to teraz w bardzo efektowny sposób uratował kolegę przed zadławieniem. Welliemu należy się naklejka 'Dzielny Pacjent', a Markusowi dyplom za dobre serce i mocny uścisk.

7. Jurij Tepes

Czy ja muszę coś więcej dodawać!? Słoweniec już czeka na papiery o odebranie obywatelstwa. Dwa lata temu odebrał Peterowi Kryształową Kulę, a teraz otoczony przez Trzech Prevców zawalił drużynówkę. Brawo Jurij! BRA-WO!

6. Kuba Kot z flagą Polski

Starszy z braci Kot dostał nie lada wyzwanie na tegorocznej Uniwersjadzie. Najpierw w imieniu wszystkich polskich reprezentantów złożył ślubowanie, a na wczorajszym otwarciu imprezy wystąpił jako chorąży. Kubie oraz innym zawodnikom z naszego kraju życzymy powodzenia w dalszych zmaganiach, bo zaczęliśmy z przytupem- dwa medale pierwszego dnia!

5. Simon Ammann w Pucharze Kontynentalnym

Widząc go na liście startowej zawodów w Bischofshofen myślałam, że ktoś się pomylił. Sprawdziłam kilka razy i niestety żaden błąd się nie wkradł. Mimo że podczas konkursów dwukrotnie stanął na podium wciąż dręczy mnie pytanie- czy to już początek końca Simona Ammanna?

4. Domen Prevc na mamucie

Proszę przyszykować wodę święconą i różaniec, bo oto ten siedemnastoletni chłopak będzie skakał w Oberstdorfie. Moim skromnym zdaniem sukcesem będzie, jeżeli w ogólnym rozrachunku wyjdzie bez uszczerbku na zdrowiu. Może w końcu najmłodszy z braci nauczy się trochę pokory i zmieni sylwetkę na mniej agresywną.

3. Wellinger, Wellinger i jeszcze raz Wellinger

Welliś powrócił na tron ulubieńca hotek. No i dodatkowo dołożył kolejne zwycięstwo w Pucharze Świata i kilkanaście tysięcy franków do konta za triumf w konkursie i kwalifikacjach oraz trzecie miejsce wraz ze swoją ~~niezastąpioną~~ drużyną. A wszystko to w jeden weekend! Trzeba przyznać, że Andreas brylował na Mühlenkopfschanze, a najkrótsza odległość jaką uzyskał to 135 metrów. Szacunek.

2. Polacy i Willingen

Kolejne zwycięstwo w drużynówce. Według niektórych odegraliśmy się za Zakopane. Bardzo możliwe. Pewne jest za to, że nasza drużyna prowadzi w tabeli Pucharu Narodów. Do tego pięciu zawodników w serii finałowej w zawodach indywidualnych i wszyscy w czołowej piętnastce! Podsumowując- kolejny wspaniały weekend dla polskich zawodników i kibiców.

1. Seksowny Schlierenzauer i krótkofalówka

Na te dwie chwile, kiedy operator pokazał Gregora z krótkofalówką zapomniałam jak się oddycha. Przepraszam, ale połączenie kogoś tak perfekcyjnego, perlistego uśmiechu i atrybutu Władcy Wiatru to dla mnie za dużo. A musicie mi wierzyć- moja część odpowiadająca za hotkowanie nie budzi się często. Teraz moim jedynym życzeniem jest, żeby Schlieri po zakończeniu kariery rozważył przejęcie funkcji od Waltera Hofera. Oby moje modły zostały wysłuchane. Z góry dziękuję!

~Marysia

5 komentarze

1 komentarze

Kiedyś myślałam, że miasto, w którym odbyły się dzisiejsze zawody, nazywa się Wellinger, dopiero po jakimś czasie ktoś mi uświadomił, że jednak ta miejscowość to Willingen. Po tym weekendzie można by było zmienić tę nazwę na nazwisko niemieckiego skoczka, który wygrał indywidualne zawody na skoczni Mühlenkopfschanze. To drugie zwycięstwo tego młodego zawodnika w Pucharze Świata. Dzięki tej wygranej awansował w klasyfikacji generalnej na 9 miejsce. Dziecko Milki na pewno po tym dniu odzyska swoje najlepsze fanki, które będą wyszukiwać w internecie zdjęć swojego ulubieńca bez koszulki. Drugie miejsce zajął powracający po chorobie Stefan Kraft, a trzecie także Austriak, Manuel Fettner aka fretka bądź szczur. W pierwszej serii oglądaliśmy kilka skoków ponad rozmiar skoczni. Najdłuższy skok oddał Daniel Andre Tande, który lądował na 149,5 metrze. Niestety nasz blondynek skoczył gorzej w drugiej serii i uplasował się na 4 pozycji. Pierwsze punkty w tym sezonie zdobył najstarszy z Fińskich zawodników, Janne Ahonen. W drugiej serii warunki się nieco pogorszyły i nie oglądaliśmy już tak dalekich skoków, chociaż Michael Hayboeck, Peter Prevc i Evgeniy Klimov lądowali za 140 metrem. Prosimy fanów Kraftboecka o nieczytanie tego zdania. Jako że mówimy o Michaelu, trzeba też powiedzieć o jego zdradzie z nartami. Wyczuwamy kłótnię między nim a Stefanem, ktoś chcę przyjąć do siebie Hayboecka, którego Kraft pewnie wyrzuci z pokoju, jak się dowie. Bardzo podenerwowany po swojej drugiej próbie był Markus Eisenbichler, który wyglądał, jakby miał wściekliznę. Radzimy mu, żeby się tak nie denerwował, bo złość piękności szkodzi. Choć w sumie nie wiem, czy jemu może coś jeszcze zaszkodzić. Każdy wie, że Norwedzy latają daleko z wiatrem pod narty. Sprawdziło się to w drugiej serii, w której pospadali o kilka miejsc skoczkowie. Na drugie miejsce w klasyfikacji Pucharu Narodów wskoczyła Austria, której zawodnicy zaprezentowali się dzisiaj bardzo dobrze. Dużo już czytałam, że Kamil zawiódł, ale od kiedy 5 miejsce to jest słabo? Może poniżej naszych oczekiwań, ale to dalej nie jest zły wynik i Kamil wciąż ma przewagę w PŚ. Za tydzień loty w Oberstdorfie. Nie możemy się ich doczekać, jak również informacji czy 17-letni Domen Prevc będzie odrabiał zadania w domu, czy poleci razem ze słoweńską drużyną. Czekamy na wielkie emocje związane z następnym tygodniem.

~ Julia

No komentarze

Witam po konkursie pełnym wrażeń! Chyba wszyscy możemy stwierdzić, że Willingen dzisiaj należało do Polaków, tak jak dziwne dźwięki i mimika twarzy należą do Markusa Eisenbichlera. Biało-Czerwoni w składzie: Piotrek Żyła, Dawid Kubacki, Maciek Kot i Kamil Stoch wygrali dzisiejszy konkurs drużynowy, wyprzedzając tym samym drużynę Austrii (Schlierenzauer, Hayboeck, Fettner, Kraft) oraz Niemiec (Eisenbichler, Leyhe, Wellinger, Freitag).

W pierwszej serii konkursowej najlepiej prezentowali się Niemcy, którzy wyglądali na pewnych swojej wygranej, niestety w drugiej serii swoje skoki zepsuli Markus Eisenbichler oraz Stephan Leyhe, sytuację próbował uratować Wellinger (indywidualnie najlepszy zawodnik dzisiejszego konkursu), ale niestety w walce nie pomógł mu Richard Freitag, którego skok był po prostu przeciętny i finalnie dał Niemcom miejsce na najniższym stopniu podium. Austriacy skakali natomiast równo, co dało im dobre drugie miejsce. Świetnie spisał się powracający do zawodów Pucharu Świata Gregor Schlierenzauer, oraz Stefan Kraft który jeszcze przed tygodniem zmagał się z chorobą.

Warto również wspomnieć o występie Finów, którzy przeszli do drugiej serii i dzięki dobrym skokom Ville zakończyli konkurs na przedostatnim miejscu. Nie wiem jak wy, ale my się cieszymy i oby tak dalej! Mianem Trolla konkursu możemy okrzyknąć Jurija, który robi śmieszki heheszki Prevcom i samemu Goranowi w jak najmniej oczekiwanym momencie, szanujemy. Oczywiście nie bez echa obejdzie się zachowanie Eisenbichlera, i mam dla was pytanie, kto zliczył ile razy podczas transmisji doznał on szczękościsku? Odpowiedzi proszę pisać w komentarzach, zobaczymy kto uważnie oglądał.

Sytuacja w Pucharze Narodów wygląda następująco:

Polska - 3366

Niemcy - 2958
Austria - 2893

Z niecierpliwością czekamy na jutrzejszy konkurs indywidualny i życzymy wszystkim (ale najbardziej Polakom) dobrych wiatrów i świetnie nasmarowanych nart, powodzenia!

~Weornika

1 komentarze

Witam was w ten jakże piękny i słoneczny, sobotni poranek!

Jesteśmy tylko ludźmi, więc głupota, zazdrość i chęć zabłyśnięcia, to nasze naturalne cechy, ale niektórzy z nas nagminnie chcą pokazać, że są ludźmi bardziej.

Właśnie dlatego pojawia się ten post, który ułatwi życie wam i nam. Wy będziecie wiedzieć z czym się je nasze wypociny, a my będziemy mogły je w spokoju wstawiać, nie martwiąc się, że czegoś nie zrozumiecie.

Na początek trochę teorii :)

Felieton – specyficzny rodzaj publicystyki, krótki utwór dziennikarski (prasowy, radiowy, telewizyjny) utrzymany w OSOBISTYM tonie, LEKKI W FORMIE, wyrażający - często skrajnie złośliwie - OSOBISTY punkt widzenia autora.

Sarkazm - złośliwa IRONIA, drwina lub szyderstwo.

A teraz kilka wskazówek dla was :)

Zanim zechcesz napisać komentarz:

Zastanów się, czy jest on na temat.
Zastanów się, czy nie piszesz go tylko po to, żeby pokazać nam, jak bardzo nas nie lubisz i automatycznie nie lubisz też tego, co robimy.
Zastanów się, czy Gregor Schlierenzauer byłby dumny, z tego co napisałeś.

Zanim zaczniesz krytykować nasze marne dziennikarstwo w sieci:

Napisz do nas na priv, wszystko jest podane na blogu (który przecież czytasz, bo coś musisz hejcić)
Pamiętaj, że wchodząc na naszego dennego bloga NABIJASZ NAM WYŚWIETLENIA (z których cieszymy się jak głupie kozy i co piątek organizujemy sobie imprezkę online)
Pojmij to, że i tak będziemy pisać, bo to lubimy i się nam nudzi.
Twoja krytyka nie jest konstruktywna i pokazuje tylko jak bardzo niską klasą człowieka jesteś.

Żeby w pełni cieszyć się naszymi publikacjami proponuje:

Zachować dystans, nie bierzmy wszystkiego do siebie i wszystkim będzie lżej.
Nie czepiać się szczegółów (które są nieistotne) tylko po to, żeby spróbować zabłysnąć.
Przestać hiperbolizować to jak bardzo nieprofesjonalne jesteśmy, niestety żadna z nas nie skończyła dziennikarstwa, ale Blogger nie wymaga tego do założenia tu konta ://

Z mojej strony to już tyle, miłego weekendu i Tschüss!

~Weornika

16-22 stycznia 2017

W tym tygodniu miały miejsce kolejne zawody Pucharu Świata organizowane w Polsce. Tym razem zawitaliśmy do stolicy gór mieszczącej się w Zakopanem. Powiem wam, że nigdy do żadnego wydarzenia tak zawzięcie nie odliczałam, jak do konkursu indywidualnego, który miał miejsce w niedzielę na Wielkiej Krokwi. Były to moje pierwsze zawody Pucharu Świata i na pewno nie ostatnie, ale minęły mi bardzo szybko, zresztą jak cały ostatni tydzień. Jako że lubię wspominać, przygotowałam dla was najważniejsze wydarzenia minionego tygodnia.

10. Rozwalone wiązania Kamila i Gregora

Naszym dwóm ulubieńcom mogła się stać krzywda, gdyż odpięły im się wiązania przy nartach. Na szczęście Kamil i Gregor nie są początkującymi skoczkami, żeby nie wiedzieć jak się zachować w takim momencie. Jak każdy mógł zobaczyć, Kamilowi puściło wiązanie przy lądowaniu podczas drugiego skoku w konkursie drużynowym.

9. Richard Freitag w czołowej 10 Pucharu Świata

Reprezentant Niemiec po swoim dobrym występnie na Wielkiej Krokwi w Zakopanem awansował o dwa miejsca w klasyfikacji generalnej, wyprzedzając swoich rodaków, Severina Freunda i Andreasa Wellingera.

8. Upadek Roberta Johanssona po zmianie nart

Nowe narty podczas kwalifikacji testował Norweg, Robert Johansson. Niestety, nie wyszło mu to na dobre, bo zaliczył on upadek i niedzielne zmagania musiał oglądać z trybun skoczni. Najważniejsze, że nic mu się nie stało.

7. Przyklejony Markus i Johann

Gdy skoczkowie siadali na belkę, ich narty spotykały się z zalegającym śniegiem lub wodą, przez co mieli problemy zaraz po odepchnięciu się od belki. Dobrym przykładem na to jest Johann Andre Forfang i Markus Eisenbichler, u których zaraz po puszczeniu belki nastąpiły problemy z równowagą. Na szczęście nie skończyło się to upadkiem.

6. Choroba Stefana Krafta

Niestety w tym roku w Zakopanem nie zobaczyliśmy zeszłorocznego triumfatora konkursu na tej skoczni. Stefan zmaga się z silną infekcją zatok, a podczas tej choroby nie da się normalnie funkcjonować, a co najmniej skakać (wiem coś o tym). Na Willingen Austriak powinien być już w pełni sił.

5. W Zakopanem punktowali wszyscy polscy zawodnicy

Rzadko się zdarza, żeby wszyscy podopieczni Stefana Horngachera punktowali w konkursie indywidualnym, ale gdzie indziej, jak nie przy tak dużej publiczności, jaka była w Zakopanem. Każdy z naszych reprezentantów zdobył punkty. Najwięcej triumfator zawodów Kamil Stoch (100 punktów), a najmniej Stefan Hula (7 punktów).

4. Ciupagi

W tym roku organizatorzy Pucharu Świata w Zakopanem sprezentowali skoczkom stojącym na podium ciupagi zamiast pluszaków. Nie mamy pojęcia skąd ten pomysł, ale następnym razem odradzamy, bo skoczkowie, którzy nie wiedzą, do czego one służą, mogą zrobić sobie krzywdę i ludziom dookoła.

3. Niemcy wygrywają drużynówkę

Od samego początku Niemcy radzili sobie tutaj bardzo dobrze, Stephan Leyhe wygrał kwalifikacje do konkursu indywidualnego. Niemcy w składzie Richard Freitag, Stephan Leyhe, Andreas Wellinger i Markus Eisenbichler wygrali konkurs drużynowy przed Polakami i Słoweńcami. W Klingenthal „zabrzmiał” hymn Polski to w Zakopanem było na odwrót i mogliśmy usłyszeć hymn Niemców.

2. Niemieccy skoczkowie zachwyceni hymnem Polski odśpiewanym przez kibiców w Zakopanem

Każdy skoczek na pytanie, co charakteryzuje Zakopane, odpowie „atmosfera”. Tak też było w ten weekend. Miejsca dla kibiców wypełnione po same brzegi. Nawet na kwalifikacjach. W niedzielę kilkanaście tysięcy osób na żywo mogło zobaczyć triumf Kamila Stocha. Odśpiewaliśmy razem hymn Polski, którego druga część była zaśpiewana acapella. Skoczkowie innych nacji byli pod wrażeniem, a najbardziej nasi zachodni sąsiedzi, którzy gdzie tylko mogli, udostępniali i chwalili wykonanie hymnu Polski przez kibiców w Zakopanem.

1. Dwudziesta w Pucharze Świata i czwarta z rzędu wygrana Kamila Stocha

Nie wiem co mam napisać, bo brak mi słów. Po pierwszej serii Kamil był 6, ale jego drugi skok pokazał, że nawet awans z szóstego na pierwsze miejsce nie jest mu straszny. Gdzie indziej można uzyskać taki rezultat jak nie na skoczni, którą zna się jak własną kieszeń. Kamil Stoch pisze historię na naszych oczach. Przewodzi w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata z przewagą 130 punktów nad Danielem Andre Tande i wygrał konkurs czwarty raz z rzędu, a dwudziesty raz w swojej karierze. Oby tak do końca sezonu.

~ Julia

1 komentarze

No komentarze

Skoki narciarskie – dyscyplina sportowa rozgrywana na skoczniach narciarskich od połowy XIX wieku. Skoki narciarskie wraz z biegami narciarskimi oraz kombinacją norweską (połączenie biegów i skoków) należą do rodziny sportów narciarstwa klasycznego.

Taką definicję skoków narciarskich przeczytamy, gdy wejdziemy na Wikipedię, jednakże czy jest ona prawdziwa? Czy na pewno każda z nas się z nią utożsamia? Powiem wam szczerze, że ja nie. Skoki to nie tylko sama dyscyplina, to także emocje, praca, kibice, wydarzenia, imprezy i skoczkowie. No właśnie, te dwie ostatnie rzeczy wielu osobom przysłoniły, a może i zabrały, piękno tego sportu. Niestety, ale sama jestem jedną z nich, gdy pierwszy raz pojechałam na zawody, byłam 16-letnią dziewczyną liczącą na to, iż zrobię sobie kilka zdjęć ze skoczkami i zdobędę autografy, to samo było podczas zawodów zimowych w roku następnym. Jednakże im więcej osób poznawałam i więcej dowiadywałam się na tematy nie do końca sportowe, chciałam poznać i zasmakować życia, jakie wiodą ci ludzie.

W 2015 roku, kiedy pojechałam po ponad półtorarocznej przerwie na Letnie Grand Prix, stwierdziłam, że chce zwrócić na siebie uwagę zawodników, że chcę ich poznać bardziej w sferze prywatnej. Jaka ja byłam głupia, że to zrobiłam. Patrząc teraz na to z perspektywy czasu, wiem, że zrobiłam dosyć duży błąd, który bardzo wpłynął na całe moje życie po tych zawodach, czyli praktycznie na dwa lata, bardzo ważne dwa lata życia, ponieważ zaczęłam bardziej interesować się samymi skoczkami, aniżeli sportem. Nie zrozumcie mnie źle, to bardzo miłe uczucie, kiedy zawodnicy uśmiechają się do Ciebie, gdyż Cię kojarzą, czy nawet witają się z Tobą, ale może lepiej wejść w ten świat w inny sposób, a nie poprzez imprezy. Nie będę tutaj wam opowiadała, o tym, co robiłam, a czego nie, bo cóż, to nie blog o mnie, poza tym są granice prywatności.

Wracając jednakże do tematu, dla wielu osób skoki to głównie zawodnicy, jak i imprezy, postrzegamy ich jako bogów, nadludzi, którzy nie mogą być tacy, jak my. Zapominamy, że to są zwykłe osoby, które są w dobre w swoim hobby, czy po prostu sporcie i prezentują się na zawodach. Zaczynamy ich traktować jak zwierzęta w klatkach, podczas imprez otaczamy ich, przypatrując się każdemu ich krokowi i każdej dziewczynie, która choć przez chwilę z nimi zatańczy, aby zaraz odnaleźć jej profil na Instagramie i przestalkować ją od początku do końca. Nie umiemy zrozumieć, gdy zabierają jakąś osobę do pokoju, chociaż gdy jesteśmy na imprezie niezwiązanej ze skokami, jakoś nam nie przeszkadza, gdy jakaś para to robi. Owszem, nie zawsze jest to w dobrym smaku, no dobra, prawie nigdy nie jest, ale nie oceniamy, nie rzucamy kamieniami w te osoby, tutaj jest inaczej. Dlatego współczuję bardzo zawodnikom i bardzo żałuje, że dwa lata temu podjęłam decyzję taką, a nie inną, gdyż te bardziej prywatne kontakty, jak mogłabym powiedzieć, zaczęły sterować moim życiem i przysłaniać wszystko inne.

W skokach wszystko jest ważne, emocje, które nam towarzyszą, kibice, którzy nas otaczają, zawodnicy startujący w konkursach, praca jaką, przynajmniej niektórzy, wykonują czy nawet te imprezy, które dają nam okazję zasmakować tego, jak to jest, gdy skoczkowie zwracają na nas uwagę. Powinniśmy jednak umieć to równoważyć i patrzeć na to z przymrużeniem oka, gdyż uwierzcie, że gdy dorośniemy, dojrzejemy, założymy rodziny i popatrzymy na ten okres, gdy skoki były dla nas całym życiem z pewnego dystansu, zrozumiemy, iż większość tego czasu była jednak bezsensownie zmarnowana. Nie chce tutaj już poruszać aspektów finansowych, bo policzcie, ile w sumie wyszły was wyjazdy na skoki i pomyślcie, czy zawsze było warto.

Ode mnie to tyle, nie chce bardzo zagłębiać się w to wszystko, ale zawsze w życiu jest okres, w którym coś dostrzegasz i po prostu zbyt duża ilość myśli sprawia, że czujesz się źle psychicznie. Mam nadzieję, że zrozumieliście, o co mi chodzi i, że nie miałam złych intencji. Sama marzyłam o kontakcie ze skoczkami, spełniając jednakże powoli to marzenie i zyskując coraz więcej znajomości z nimi, w pewnym momencie dotarło do mnie, że to nie jest coś, na co jest miejsce w moim życiu. Pewnie też dlatego powstał ten tekst, ale chciałam się z wami po prostu podzielić tym, co kłębiło się w mojej głowie.

~Jagoda

7 komentarze

Kolejnym skoczkiem, który znalazł chwilę, żeby odpowiedzieć na moje pytania jest młody czeski członek kadry B - František Holík. Mieszkaniec kraju słonecznych knedlików ostatnio zajął drugie miejsce w Mistrzostwach Czech w kategorii juniorów. Niestety tak kolorowo nie jest w Pucharze Kontynentalnym, w którym najczęściej można oglądać. Jak dotąd w sezonie 2016/17 nie zdobył żadnego punktu.

fot.: Bob Martin for YIS/IOC Handout image supplied by YIS/IOC

Natt: Jak zaczęła się twoja kariera skoczka?

František: Moja kariera związana ze skokami zaczęła się odkąd tata nauczył mnie jeździć na nartach. Lubiłem to bardzo. Później zobaczyłem skoki w telewizji i powiedziałem moim rodzicom, że muszę tego spróbować. Więc zacząłem skakać wszędzie... z łóżka, sofy, schodów i szafy, a kiedy mój brat się urodził to skakałem nad nim. Moja mama nie mogła znieść tego dłużej i napisała maila do klubów w Łomnicynad Popelką i w Libercu czy mógłbym zacząć tam trenować. Pierwszy odpisał klub z Łomnic, więc pojechałem tam i zacząłem treningi. Tak właśnie się to zaczęło.

N: Kto jest twoim ulubionym zawodnikiem?

F: Nie mam jednego ulubionego skoczka, ale chyba Stoch i Tande, ponieważ mają naprawdę dobrą technikę i bardzo lubię ich oglądać w akcji.

N: Jakie są twoje cele na ten sezon?

F: Na pewno głównym celem są Mistrzostwa Świata Juniorów. Również chciałbym być w najlepszej 15 skoczków podczas zawodów.

N: Jaka skocznia jest twoją ulubioną i dlaczego?

F: Bardzo lubię skocznię K120 w Sapporo. Skakałem tam na po raz pierwszy w Pucharze Świata, a później udało mi się uzyskać tam dobre rezultaty w Pucharze Kontynentalnym.

N: Jak myślisz, kto zdobędzie Puchar Świata? Daniel, Domen czy Kamil?

F: Myślę, że Kamil Stoch wygra, ponieważ jest teraz prawdopodobnie najlepszym skoczkiem.

N: Jakie masz hobby poza skokami narciarskimi?

F: Lubię inne sporty takie jak piłka nożna, hokej na lodzie czy siatkówka. Również grać w gry na komputerze lub oglądać filmy.

Dziękujemy za poświęcony czas!

~Natt

1 komentarze

No komentarze

Zaczął się kolejny weekend ze skokami. Tym razem jesteśmy w polskiej stolicy zimy. Dzisiaj zostały rozegrane kwalifikacje do niedzielnego konkursu na Wielkiej Krokwi. W trakcie dzisiejszych zmagań skoczków oglądała bardzo duża publiczność. Takiej jak u nas na kwalifikacjach nie ma nawet w niektórych miastach na konkursach Pucharu Świata. Swoje konto o dwa tysiące franków zasilił Stephan Leyhe, który dzisiaj wygrał.

W Zakopanem nie zobaczymy najwyżej sklasyfikowanego austriackiego skoczka Stefana Krafta, zeszłorocznego triumfatora w konkursie indywidualnym na tej skoczni. Nie dotarł on do Polski z powodu choroby. Do zawodów w pięknym stylu wrócił Peter Prevc, którego nie zobaczyliśmy w Wiśle, bo potrzebował odpoczynku. Wyszło mu to na dobre, ponieważ dzisiaj wygrał dwa treningi, a w kwalifikacjach zajął dobre 3 miejsce, oddając w nich najdłuższy skok. Domen Prevc nie pojawił się dzisiaj na belce podczas kwalifikacji, ponieważ jak donoszą tajne źródła, złapały go hotki i zamknęły w Biedronce. To teraz dla odmiany człowiek, który się pojawił w dzisiejszych zmaganiach. Na starcie zameldował się Janne Ahonen, żywa legenda skoków. Czy jest tu jeszcze ktoś, kto pamięta jego rywalizację z Adamem Małyszem? Fin wrócił do skoków i w Zakopanem przeszedł pomyślnie kwalifikację i zobaczymy go w konkursie.

Nieprzyjemne spotkanie z zeskokiem zaliczył Robert Johansson i niestety przez ten upadek nie zobaczymy Norwega w niedzielnych zawodach. Najważniejsze, że wstał i zszedł ze skoczni o własnych siłach.

Komentatorzy Eurosportu uświadomili mi, że całe życie żyłam w błędzie, myśląc, że Gregor Schlierenzauer to Austriak, tak naprawdę 27-latek jest Szwajcarem.

~ Julia

SKŁADY NA JUTRZEJSZY KONKURS DRUŻYNOWY:

Kazachstan:

Nikolay Karpenko

Sabirzhan Muminov

Sergey Tkachenko

Marat Zhaparov

Stany Zjednoczone:

Michael Glasder
Casey Larson
William Rhoads
Kevin Bickner

Finlandia:

Janne Ahonen
Antti Aalto
Ville Larinto
Jarkko Maeaettae

Rosja:

Ilmir Hazetdinov
Roman Sergeevich Trofimov
Denis Kornilov
Evgeniy Klimov

Czechy:

Viktor Polasek
Jan Matura
Roman Koudelka
Jakub Janda

Japonia:

Ryoyu Kobayashi
Taku Takeuchi
Daiki Ito
Noriaki Kasai

Słowenia:

Jurij Tepes
Peter Prevc
Jernej Damjan
Domen Prevc

Norwegia:

Johann Andre Forfang
Tom Hilde
Anders Fannemel
Daniel Andre Tande

Niemcy:

Markus Eisenbichler
Stephan Leyhe
Andreas Wellinger
Richard Freitag

Austria:

Gregor Schlierenzauer
Andreas Kofler
Manuel Fettner
Michael Hayboeck

Polska:

Piotr Żyła
Maciej Kot
Dawid Kubacki
Kamil Stoch

4 komentarze

No komentarze

Moi drodzy,

Dotarliśmy do bardzo ważnego momentu w tym roku- Pucharu Świata w Zakopanem. Tak ważnego, że Intercity uruchomiło pociągi o nazwie 'Puchar Świata'. Niektórzy z Was spędzą w tym pięknym mieście 'trzy, może nawet cztery dni', pozdrowienia dla królowej estrady- Maryli Rodowicz. W związku z powyższym, w tym wpisie kolejna lista, tym razem nietypowy przewodnik po Pucharze Świata w Zakopanem.

CHODNIKI
Owszem, chodniki. I to nieodśnieżone chodniki. Przywitają Was już przy Dworcu PKP i PKS, więc jeżeli macie zamiar iść z walizkami do swojej kwatery to proponuję zaopatrzyć się w nieskończone pokłady cierpliwości.

WEJŚCIA NA SKOCZNIĘ
Tu niestety również czeka Was rozczarowanie. Są one przygotowane źle, czyli tak naprawdę przygotowane nie są. A w szczególności to na sektory C i A, gdzie idziecie po lodzie w najczystszej postaci. Żeby było jeszcze ciekawiej to są w nim dziury, więc apeluję żebyście wychodząc bardzo na siebie uważali. Ja w zeszłym roku upadek zaliczyłam i nie było to przyjemne wydarzenie. Drugie wejście jest w lepszym stanie, ale wciąż śliskie. Dwa lata temu obserwowałam jak pewien mężczyzna zamiast schodzić zjeżdżał.

KOLEJKI NA SKOCZNIĘ

Są jeszcze przed otwarciem bram, więc nie bądźcie zaskoczeni. Bramy otwierane są o 13, jeżeli wtedy przyjdziecie to powinniście zająć miejsce przy barierkach. Pamiętajcie przede wszystkim o zdrowym rozsądku, bo stanie, w najlepszym wypadku, przez pięć godzin w mrozie nie jest niczym fajnym. Jednocześnie nie idźcie na ostatnią chwilę, bo skończycie na szarym końcu trybun skąd nic nie będziecie widzieć.

ROZGRZEWKA SKOCZKÓW
Jeżeli chcecie popatrzeć na zgrabne pośladki skoczków w dresach to idealnym punktem obserwacyjnym jest ulica Bronisława Czecha. Przed zawodami truchtają bądź tuptają sobie po niej zawodnicy i niektórzy zatrzymują się aby dać autograf fanom.

SZAMA
Bezpośrednio po konkursie ludzie dosłownie wylewają się ze wszelkich knajp. Tak samo z Biedronki na rogu Makuszyńskiego i Piłsudskiego. Dlatego najlepiej jest zrobić zakupy wcześniej, a później przygotować kolację w pokoju, bo uwierzcie mi, po powrocie rzucicie się na jedzenie.

DOJAZD BUSIKIEM NA SKOCZNIĘ
Jeżeli wybierzecie taki środek transportu to polecam wysiąść na przystanku przy rondzie Jana Pawła II, bo najzwyczajniej w świecie będziecie mieli najbliżej na Wielką Krokiew.

WIDOK Z GUBAŁÓWKI

Jako ciekawostkę zdradzę Wam, że z jej szczytu jest piękny widok na Wielką i Średnią Krokiew. Polecam o ile nie ma mgły.

~Marysia

No komentarze

Reklama

Szukaj

Social Media

Odwiedziło nas

Serie